MINIMALIZM I EKSPRESJA
Adam Piotr Rutkowski
„Minimalizm i ekspresja”
Wystawa w dniach 1-20 kwietnia 2021
Galeria DAP3 OW ZPAP, WARSZAWA , ul. Mazowiecka 11 a
Wystawa malarstwa ,,Minimalizm i Ekspresja’’ to konfrontacja dwóch sposobów przejawiania się abstrakcji współczesnej – w formie organicznej u Adama Piotra Rutkowskiego i geometrycznej – u Katarzyny Środowskiej. Duża intensywność barw oraz wyrazista faktura, które w swoich obrazach prezentuje Adam Piotr Rutkowski w niezwykły sposób kontrastują z minimalistycznymi, spokojnymi formami widocznymi w pracach Katarzyny Środowskiej. Obydwoje Artyści posługując się podobnymi paletami barw, użytymi jednak w różnych zestawieniach kolorystycznych i z wykorzystaniem różnym technik, budują indywidualne ładunki emocjonalne.
Prace Adama Piotra Rutkowskiego z cyklu: „Kosmiczne płótna” utrzymane są w nurcie abstrakcji ekspresyjnej. Inspiracją do ich powstania był kosmos i płynąca z niego energia. Jak podkreśla Artysta – człowiek w czasie swojej egzystencji nieprzerwanie czerpie energię z otaczającego go wszechświata. Zaabsorbowana energia jest płynnie przetwarzana przez podświadomość i następnie za sprawą myśli i emocji otrzymuje znaczenie. Człowiek, jako istota żywa w każdej chwili swojego istnienia wysyła i odbiera impulsy z kosmosu. Impuls to drganie energii, które jest nośnikiem informacji: myśli, stanu emocjonalnego, wrażenia i obrazu. Drzemiąca w każdym z impulsów kosmiczna energia, pobudza do ruchu i do zmiany. Umiejętność odbioru impulsów z Kosmosu umożliwia człowiekowi łączność pomiędzy umysłem a ciałem, przestrzenią energii i materii. Ten przepływ energii wywiera znaczący wpływ na percepcję i wrażliwość, którą Artysta uzewnętrznia poprzez wytwory swojego umysłu. W swoich pracach Adam Piotr Rutkowski energię kosmicznych atomów i cząstek, przefiltrowaną przez pryzmat własnej wrażliwości, przelewa na płótna, nadając jej formę barwnych, nierzadko kontrastowo zestawianych plam. Poprzez świadomie użyte opozycje pomiędzy gładkością faktury a impastowymi zgrubieniami i pojawiającymi się nierzadko nacięciami szpachelką malarską, przywołuje skojarzenia z plastycznym poszukiwaniem trzeciego wymiaru materii malarskiej.
Spotkanie tych obojga Twórców w ramach jednej wystawy stanowi niezwykle interesujące uobecnienie dialektyki abstrakcji w przestrzeni współczesnej sztuki.